Column: Alweer een ei van Columbus
Hoe zelfingenomen kun je zijn. Nu hebben we al een eindconclusie van de commissie Remkes gehad ‘Niet alles kan overal’, (waarin de heer Rudy Rabbinge (74), voormalig Nederlands agronoom, voormalig politicus en voormalig hoogleraar aan de Wageningen Universiteit, ook zitting had), daarover is al veel gezegd en geschreven. En ook daarin werd deze afrekenbare stoffenbalans genoemd. Maar wat kunnen we er nu eigenlijk mee? Als het PBL al in 2019 concludeert dat als in Nederland geen stikstof meer wordt uitgestoten, dan nog in veel gebieden de kritische depositiewaarde wordt overschreden en het rapport Remkes gaat adviseren om in 2040 onder de kritische depositiewaarde te komen, waar ben je dan mee bezig?
Weer een boekwerk
Nu is er recent opnieuw een rapport verschenen. Dit keer van ABDTOP Consult onder leiding van de heer Harry Pault, bekend van de NVWA, genaamd ‘Stikstofruimte voor de toekomst’. Dit rapport is gemaakt in samenwerking met het Team Langetermijnverkenning Stikstofproblematiek. Eigenlijk zegt de titel niets anders dan op korte termijn ruimte te ontwikkelen om op de lange termijn ontwikkeling mogelijk te maken en de stikstofdepositie geen belemmering meer is voor de natuur. Opnieuw een boekwerk waarin één van de conclusies is dat er gebiedsgericht gewerkt zal moeten worden.
Er is geen onderwerp waar de laatste tijd zoveel over geschreven is, waar zovelen een mening over hebben, deskundig of niet, waar economisch zoveel van af hangt, waar zoveel onzekerheden over zijn, waarbij zoveel twijfel is ontstaan over meetinstrumenten, berekeningen van Aerius en normeringen. Met al deze wetenschap zou een afrekenbare stoffenbalans het Ei van Columbus zijn om het probleem op te lossen? De Nederlandse landbouw heeft al 70 procent stikstof gereduceerd, en in een iets lager tempo zal die reductie tot 2030 gewoon doorgaan is de prognose. Welke andere sector heeft dat gepresteerd en dan juist nu met dit voorstel komen, is onvoorstelbaar. Maar welke kaders zouden dan gesteld moeten worden om de landbouw te dwingen nog meer te reduceren?
Minas desastreus
Kijk eens om ons heen, zonder nog maar eens het hele riedeltje op te noemen van zeker zo grotere vervuilers die moeilijker aan te pakken zijn. Minas wordt als fantastisch voorbeeld genoemd onder welk regime veel ammoniak gereduceerd zou zijn. Dan wordt gemakshalve maar even weggelaten hoe desastreus Minas is geweest voor met name grondloze intensieve bedrijven waarvan ondergetekende er één was.
Bedrijven die netjes alle mest afvoerden en geconfronteerd werden met torenhoge heffingen door foute monsternames en uitslagen waarover nog steeds procedures lopen. Rabbinge zegt dat LTO een voorkeur zou hebben voor de herinvoering van een dergelijke afrekenbare stoffenbalans. Ik weet niet wie dat bij LTO geroepen zou hebben en vraag mij af of hun leden en ik er blij mee zijn.
Potje geld van Veerman
Cees Veerman, voormalig minister van Landbouw maar ook ‘boer’ (zegt hij zelf) wordt aangekondigd in het programma Buitenhof van afgelopen zondag als presentator van een samen met maatschappelijk organisaties ontwikkeld radicaal plan om de landbouw in Nederland te hervormen. Het is de volgende profeet dus. Zijn eerste drie zinnen waren een kolfje naar mijn hand, maar daarna had hij ook direct zijn mond moeten houden. Nederland moet helemaal opnieuw ingedeeld worden, wij moeten stoppen of oprotten als we de natuur of de woningbouw in de weg zitten. Hij wil daarvoor wel een potje met geld reserveren van 1.5 tot 2 miljard per jaar. Mijnheer Veerman zo werkt dat niet! En dan vaart hij ook nog blind op alles wat de RIVM aan cijfermateriaal produceert. Als we dat gedaan hadden waren we allang dood en begraven geweest.
Als we, en niet alleen wij maar alle sectoren, verkeer, industrie etcetera nu eerst eens uit kunnen gaan van gelijkwaardige behandeling en evenredig afgerekend gaan worden op keiharde juiste cijfers. Daarna ook fatsoenlijk de tijd krijgen om daarop te anticiperen… Dán valt er met ons, ja zelfs met ons, te praten en hoeven we niet de weg op. Als we daar nu eens mee beginnen in plaats van allemaal de weg van de minste weerstand te kiezen en wat te moeten roepen. Dat de hele wereld nu in brand staat daar kunnen wij niets aan doen. Daar zijn we niet verantwoordelijk voor ook al doet men flink zijn best om het zo te laten lijken.