Vleeskuikenhouder raakt vergunning voor stal plotseling kwijt door gebrekkige wetgeving
Het verhaal van Kristof van Schil leest niet als een sprookje. Hij startte in 2013 een nieuw vleeskuikenbedrijf met één stal voor 40.000 vleeskuikens. In 2015 vroegen ze een tweede stal aan om in totaal naar 88.000 vleeskuikens te kunnen gaan. „De tweede stal is ook gebouwd maar een toenmalige buurtbewoner uit een woonuitbreidingsgebied is hiertegen ingegaan”, zegt van Schil. „Hij werd ook lid van milieuactiegroep VALK (vzw Actiegroep Leefmilieu Kempen). VALK gaat tegen alles in onder andere ook motorcross in Balen. Ook het landbouwgebied de Zegge in Geel willen ze weg hebben. Ondertussen is deze buurtbewoner wel verhuisd maar toch blijft hij zich actief verzetten.”
Van Schil zegt dat hij al een heel vergunningstraject heeft doorlopen bij de deputatie (provinciebestuur) en bij de minister. „Uiteindelijk heeft de Raad Van State beslist dat de afstandsregels in 2008 niet mochten versoepelen”, zegt Van Schil. „Vóór 2008 moest je 500 meter van gevoelige gebieden liggen zoals woongebied, natuurgebied. In 2008 is er dan een versoepeling gekomen naar 300 meter. De Raad Van State heeft nu beslist dat er in 2008 niet voldoende gemotiveerd is waarom de regels versoepelden. Het dossier is dan terug naar minister Demir gegaan, die dan de vergunning voor de tweede stal geweigerd heeft. De stal ligt immers op circa 485 meter van een woongebied.”
Van Schil heeft dan opnieuw een aanvraag ingediend bij de Deputatie voor zijn tweede stal met enkele milderende maatregelen. „We hebben ook voorgesteld om de stal in te korten tot op 500 meter van het woonuitbreidingsgebied”, zegt Van Schil. „Toen de aanvraag zo goed als rond was, kwam er dan het zogenaamde stikstofarrest. De deputatie heeft ons dan gezegd dat er geen stikstofwetgeving meer was en dat ze dus ook geen kader hadden om dossiers te beoordelen. Alle lopende dossiers kregen een termijnverlenging (60 dagen). Maar aangezien we al in een termijnverlenging zaten, konden ze ons geen termijnverlenging meer bij geven. Het dossier werd dus geweigerd. Met alle gevolgen van dien.”
Financiële ramp
Van Schil heeft nu alleen nog zijn basisvergunning voor één stal van 40.000 vleeskuikens. „Als de vleeskuikens nu weggaan dan moet stal 2 dus noodgedwongen blijven leegstaan”, zegt Van Schil. Dit is een financiële ramp voor de pluimveehouder. „Door het verlies van 40.OOO vleeskuikens worden onze inkomsten worden plots gehalveerd, maar de vaste kosten blijven doorlopen. We weten totaal niet wat we nu moeten doen. De provincie heeft gezegd dat we maar terug opnieuw een dossier moesten indienen. Maar intussen zijn de geurnormen nog eens strenger geworden waardoor we niet voldoen aan de geurnormen. Het tijdelijk stikstofkader laat ook geen uitbreiding meer toe.”
Van Schil zegt dat hij met de rug tegen de muur staat. „We hebben alle vergunningen rechtmatig verkregen en alles voldeed ook aan de normen”, zegt Van Schil. „Maar door steeds veranderende wetgeving en normen zitten we nu in deze situatie. Het feit dat we nu geen vergunning meer kunnen krijgen is ook het gevolg van het stikstofarrest. De vraag is hoeveel bedrijven er nog zullen volgen. Er is hier totaal geen rechtszekerheid. De spelregels worden voortdurend verandert tijdens het spel.”
Tekst: Matthias Vanheerentals
Beeld: Agrio archief