'Veehouderij van vijf zijden geschoren met de wet natuurbescherming en stikstofreductie'

Parlementariërs die voor de wet Natuurbescherming en stikstofreductie tekenen, zetten volgens de organisatie 'willens en wetens de groene en grijze economie op slot totdat de kritische depositiewaarden zijn gehaald'. „Het is tijd om de noodklok te luiden, voordat de veehouderij van vijf zijden wordt geschoren en Nederland op slot gaat", schrijft de stichting Stikstofclaim.

„De wet fungeert als kaderwet die ons verplicht een doel te halen, in dit geval de omgevingswaarde." De 'matig onderbouwde Kritische Depositie Waarden (KDW)' vormen de omgevingswaarde en zijn het einddoel dat dwingend behaald moet worden. Een tussentijds doel is vastgesteld voor de eerste periode, per 2030 moeten 50 procent van de stikstofgevoelige N2000 gebieden onder de KDW zitten.

Een volgend parlement mag het volgende (tussen)doel en het reductie tempo bepalen. Met deze kaderwet worden via AMvB’s programma’s met maatregelen vastgesteld die moeten resulteren in emissiereductie, tot uiteindelijk het niveau van de KDW is behaald. De landbouw wordt daarmee speelbal van komende coalities, aldus stichting Stikstofclaim.

Gekozen omgevingswaarde zet Nederland op slot

Volgens de stichting suggereert de wetgever dat met het aannemen van de wet vrij snel ruimte zal komen voor het juridisch houdbaar vergunnen van activiteiten die nieuwe stikstof emitteren. „Onjuist! Zolang de omgevingswaarde (KDW) niet is gehaald, mag strikt genomen geen gram nieuwe stikstof worden uitgegeven. De BV Nederland gaat dus definitief op slot totdat de KDW zijn behaald. Onverantwoord! Wetende dat in 25 procent van de gebieden de KDW sowieso onhaalbaar zijn volgens het Planbureau voor de Leefomgeving. Doordat tussentijds de vegetatiekaarten wijzigen spreken we ook nog eens over het behalen van een bewegend doel", verklaart Stikstofclaim.

Extern salderen met stikstofruimte van boeren vormt tot in lengte van jaren de enige manier waarop bedrijven binnen en buiten de landbouw nieuwe stikstof emissie vergund kunnen krijgen volgens de stichting. „Extern salderen is volgens Johan Vollenbroek (MOB) niet toegestaan. Een procedure lijkt kansrijk. Concluderend: Wanneer beide kamers de wet natuurbescherming en stikstofreductie aannemen, gaat Nederland op slot. Deze wet geeft ook geen ruimte voor legalisatie van knelgevallen, waaronder de PAS meldingen", verklaart Stikstofclaim.

Omgevingswaarde verkeerd gekozen

De causale relatie en effecten van NOx en NH3 op de staat van de natuur is onduidelijk en vergt nader onderzoek, hetgeen sinds 2002 herhaald is aanbevolen. 'Waarom is stikstof dan zo belangrijk in het kader van natuurbescherming?', vraagt de stichting zich af. „Dat is om te voorkomen dat enkele planten die goed gedijen op schrale grond moeten concurreren met andere plantensoorten die wel goed gedijen in een voedselrijke omgeving."

Toch is de omgevingswaarde volledig opgehangen aan stikstof, via de KDW. „Onterecht! Het gaat namelijk om de staat van de natuur, dat zou de omgevingswaarde moeten zijn, met haalbare doelen. Afgewogen in relatie tot de sociaal economische gevolgen, conform de Europese regels."

Al jaren wordt in vele publicaties beschreven dat de staat van de natuur door veel factoren wordt beïnvloed. „Beheer, hydrologie en stikstof komen daarin prominent naar voren, waarbij ook bekend is dat stikstof dikwijls een ondergeschikte rol speelt. Dat vooral gekozen wordt om hard aan de ‘stikstofknop’ te draaien is onbegrijpelijk."

Veel belastinggeld verspilt aan krimp landbouw

„Veel belastinggeld wordt verspild aan krimp van de landbouw. Miljarden gaan naar natuurbeheerders. Voor natuurbeheer lijkt een afdwingbaar effectief programma met geborgde onafhankelijke monitoring te ontbreken in de wet. Aankoop van landbouwgronden voor natuurontwikkeling resulteert automatisch in een ‘betere staat van de natuur’. Schandalige prikkels om de landbouw Nederland uit te jagen." De omgevingswaarde moet volgens de stichting terug naar de tekentafel.

Gaan Kamerleden de handen in onschuld wassen?

Het lijkt er op dat in de aanloop van de verkiezingen de Kamerleden het stikstofdossier willen afsluiten, nog voor het kerstreces. Ze zullen later de handen in onschuld wassen door te stellen dat ‘het tussendoel haalbaar is’, ‘de wet er moet komen om de vergunningverlening op gang te brengen’, ‘de wet nodig is om grotere economische schade te voorkomen’, ‘de wet nodig is om de staat van de natuur te verbeteren’. Allemaal onjuist, volgens stichting Stikstofclaim. De onzinnige framing dat de Nederlandse natuur op sterven na dood is raakt kant noch wal.

Recht de rug, neem verantwoordelijkheid en maak de juiste keuze!

„Het effect van deze wet natuurbescherming en stikstofreductie: Boeren worden in het nauw gedreven, de groene economie wordt onomkeerbaar beschadigd, de vergunningverlening blijft op slot en het effect op de kwaliteit van de natuur is onduidelijk."

Stichting Stikstofclaim roept parlementariërs op de rug te rechten en verantwoordelijkheid te nemen en hun taak als volksvertegenwoordiger te vervullen, net zo als Pieter Omtzigt in het dossier ‘belastingfraude’. Ondertussen kijkt stichting Stikstofclaim kritisch mee en zal waar mogelijk onrecht blijven bestrijden.

Advocate Franca Damen legt de werking van de wet natuurbescherming en stikstofreductie uit in dit document.