Column: Wat hangt ons boven het hoofd?
De beer is los, er worden van allerlei projecten stilgelegd door protesten van milieuorganisaties omdat men niet precies weet hoe er mee om te gaan of er mogelijk stikstof vrij komt. Dat er weer het eerste naar landbouw gewezen wordt, daar hadden we op kunnen wachten, maar hoe reëel is dat? We zijn natuurlijk wel gewend dat we in de verdomhoek zitten en om maar een voorbeeld te noemen recent nog. Bepaalde individuen als een Ruud Zanders en Tjeerd de Groot werden breed uitgemeten in de media. Ook al is het gebaseerd op onjuiste informatie en over de rug van een collega’s. Ze werden dan ook zeer terecht als nestvervuilers betiteld. Maar dit staat niet in verhouding met de hype die nu is losgebarsten rond stikstof, het is een vies woord geworden, en ik denk dat velen niet weten dat we ook niet zonder kunnen.
Half Nederland plat
Hoe kan het dat één man, mijnheer Johan Vollenbroek met zijn organisatie MOB (Mobilisation for the Environment), waarvan bijna niemand weet wat het betekent, notabene ook nog uit De Achterhoek, met zijn acties dit voor elkaar krijgt? Een heel leger slaapt, en niemand rept hier een woord over. Ik verwacht ook niets van de Commissie Remkes. Zijn wij weer het braafste jongetje van de klas en hanteren wij andere, strengere normen dan de landen om ons heen? Waarom wordt niet eerst de juiste neerslag gemeten per veroorzaker en houden partijen als D66 dit tegen zodat hierna ook gehandeld en daarna ook afgerekend kan worden? Als we eerst deze vragen beantwoorden en daarna navenant oplossingen gaan zoeken en niet maar uitgaan wat het snelste en makkelijkst is en heilige koeien als Schiphol op voorhand al beginnen te mijden.
Half Nederland ligt plat, een oplossing lijkt nog niet voorhanden en dan is het moeilijk te begrijpen dat dit niet meer waard is in de troonrede dan welgeteld één zinnetje dat de uitstoot van stikstof een andere aanpak nodig heeft maar dat ruimtelijke ontwikkelingen mogelijk moeten blijven. Nu, daar kunnen we wat mee! Als ik dan daarna het gekonkel van de Algemene beschouwingen aanhoor over wat te doen met de vele miljarden die over zijn op de rijksbegroting, als ik dan de strijd zie tussen de ministers die op dat moment het mooiste programma op zijn i-phone of i-pad kan vinden tot voetbalwedstrijden aan toe, dan komt het mij over als één groot toneelspel. En is het vertrouwen in het vinden van een oplossing voor een naar mijn gevoel immens vraagstuk toch wel gezakt tot onder het nulpunt. Als we nu eens beginnen met eerst de openstaande vragen te beantwoorden en het verder net zo te behandelen als ook in de troonrede omschreven als onderdeel van het klimaatakkoord waarbij de doelen wel gehaald dienen te worden maar dat de rekening evenredig verdeeld moet worden en niet alles ineens anders hoeft. Als dit nu op tijd toen de eerste tekenen van een mogelijk probleem zich aandienden onderkend zou zijn door de wijze mannen in het westen dan hadden wij nu niet weer op onze stoel hoeven zitten bibberen over wat ons nu weer boven het hoofd hangt.