Column: Waarom zijn de boeren vogelvrij?

"Met afgrijzen lees ik de eerste berichten van de stalbezetting in Boxtel. Schokkend! Wat beweegt die mensen? En hoe is in ‘s hemelsnaam mogelijk dat dit gebeurt? Die actievoerders mogen daar helemaal niet komen en moeten er meteen weer uit! Die arme varkens, wat een stress! Waar blijven de autoriteiten die dit boerenbedrijf horen te beschermen?

Ik hoor dat het tot na middernacht duurt voor de rust op het boerenbedrijf is hersteld. Door ingrijpen van de Mobiele Eenheid zijn de actievoerders uit de stallen en van het erf verwijderd, maar ze hebben hun doel bereikt, want de media aandacht is groot.

Vogelvrij

Hoe is het toch zo ver gekomen? Waarom zijn de boeren vogelvrij? Er zijn ernstige problemen door beschadiging van het aardse milieu, waarover we ons allemaal grote zorgen maken. Met elkaar zoeken we naar oplossingen en dragen bij om de vervuiling van de aarde te verminderen. Er wordt door de regeringen in samenwerking met de wetenschap hard aan een omkeer gewerkt.

Maar er speelt ook angst voor de toekomst, waardoor extremistische denkbeelden kunnen ontstaan, die mensen meeslepen en dan is redelijkheid ver te zoeken. De agrarische sector is een makkelijk doelwit om de frustratie op af te reageren. Zo krijgen boeren de zwarte Piet toegespeeld, maar het wordt tijd dat hij wordt afgeschaft!

We weten allemaal dat de verbranding van een groot deel van onze energievoorraden in een enkele eeuw, de allergrootste oorzaak van de vervuiling en vervolgens de opwarming van de aarde is. Het evenwicht is grondig verstoord. Het wordt warmer. En de ‘methaanscheten’ van koeien zijn maar een fractie van de hoeveelheid methaan die vrijkomt uit de ontdooide permafrost.

De industrialisering is een feit en daar doen we allemaal in mee. Nu hebben we een wereldwijd probleem. De grootste zorg is onze voedselvoorziening, want we zijn al met zeven en een half miljard zielen. Hoe ongeloofwaardig is het dan om juist de boeren in het verdomhoekje te zetten?

In voortbestaan bedreigd

We ondervonden dit aan den lijve toen wij door ambtenaren van de gemeente, die ons vooraf zelf de vergunningen voor de kippenstal hadden verleend, in ons voortbestaan werden bedreigd. De buurman, die zelf ook boer is, diende een klacht in over beperking van het uitzicht naar zijn achterliggende land, waardoor wij van de gemeente onze uitloop voor de kippen niet meer mochten beplanten. Het is uitgedraaid op een jarenlange rechtsgang waarbij wij tot het uiterste moesten strijden om gehoord te worden. Uiteindelijk stelde de Raad van State ons na een periode van zeven jaar in het gelijk.

Naast dit gevecht speelde de hand over hand toenemende regeldruk van de overheid en de wantrouwende controlerende instanties een steeds grotere rol op ons bedrijf. Er was een moment waarop we, onterecht, werden beschuldigd van overbezetting. Er werd meteen gedreigd met het op slot zetten van ons bedrijf, waarop een bredere inspectie volgde. Gelukkig konden we het tegendeel bewijzen en liep het goed af, maar we hadden het gevoel alsof we door het oog van de naald waren gekropen.

Onverklaarbare vogelgriep

Dan was er de immer aanhoudende dreiging van vogelgriep. In 2015 waren er op onverklaarbare wijze uitbraken bij gesloten bedrijven zonder uitloop. Het riep allemaal vragen op. Ondertussen schalden de steeds agressiever getinte, hatelijke reclames van Wakker Dier door de ether. De toon is gezet, als ook politiek Den Haag zich voor een groot deel keert tegen de boeren in het algemeen. Steeds vaker klom ik in de pen en liet zelfs van ons horen op de radio, waarbij ik kwam met voorstellen tot verbetering, maar had het gevoel dat wij als specialisten, de boeren zelf, in dit negatieve klimaat niet meer worden gehoord.

Al deze omstandigheden maken dat wij, met ons familiebedrijf, het zo zat worden op deze manier te moeten leven en werken dat we in 2016 besluiten het te verkopen, Nederland achter ons te laten en te emigreren.

Vanuit het buitenland volg ik dagelijks het nieuws uit Nederland met name op agrarisch gebied en ben voorzichtig optimistisch als Nederland opnieuw een ministerie van Landbouw krijgt. Maar ook minister Carola Schouten blijkt beïnvloed door de valse uitlatingen over de ons toegespeelde Zwarte Piet.

Ze is nog maar net begonnen als ze tijdens geruchten van enkele overtredingen bijna 2000 melkveehouderijen onterecht van de markt afsluit. Waarna het voor de meesten weken duurt om hun geschade naam in ere te herstellen, doordat men ieder voor zich het tegendeel moet bewijzen. Gelukkig geeft ze haar fout toe. Maar ook zij ondersteunt de gedachte dat het allemaal nog duurzamer moet. Het is toch vreemd dat er in Nederland voortdurend met strengere normen wordt gerekend dan de overige landen van de EU? De Nederlandse autoriteiten gedragen zich ten opzichte van de wereld als het braafste jongetje van de klas.

Respect in Canada

Ik werd benaderd door mensen uit de Nederlandse agrarische sector, die eveneens interesse hebben voor het buitenland. Daarom volgde ik een studie om hen in de toekomst als immigratie consultant met goed advies te kunnen begeleiden. We kunnen uit ervaring spreken dat we hier in Canada als boeren door ieder met dankbaarheid en respect worden benaderd. En het is een grote opluchting om tijdens inspecties en in de contacten met de overheid, die makkelijk bereikbaar is, met vriendelijkheid, geduld, respect en vertrouwen te worden behandeld.

Wat mij tevens opvalt is dat er door Canadezen met diep respect over de Nederlandse landbouw en veeteelt wordt gesproken. Het is ook hier bekend dat de Nederlandse boeren ‘s werelds meest vooruitstrevende, innovatieve en milieubewuste agrarische ondernemers zijn.
Al zijn wij een klein land, toch kent iedereen Nederland met zijn ijverige bewoners die met elkaar samenleven in een open cultuur.

Qua oppervlakte is Nederland klein, maar herbergt wel 17 miljoen inwoners. Dat is de helft van het aantal inwoners hier in Canada, het op een na grootste land ter wereld. Nederlanders zijn in vergelijking met andere landen goed opgeleid binnen ons geweldige onderwijssysteem van hoge kwaliteit op alle gebied en we hebben universiteiten die op wereld niveau met toonaangevende onderzoeksresultaten naar buiten komen. Waarom wentelen we ons zelf in de ironie van series als De Luizenmoeder? We hebben zoveel beter verdiend!

Boer gemiddeld 17 jaar opgeleid

Wist u dat de Nederlandse agrariër gemiddeld 17 jaar wordt opgeleid voor hij of zij aan zijn loopbaan begint? Bovendien is dat vrijwel altijd eerst onder begeleiding, want de gemiddelde leeftijd waarop het bedrijf, door overname, onder zijn of haar eindverantwoordelijkheid valt ligt rond de 35 jaar.

De klimaatverandering treft vooral de immer van het weer afhankelijke boerenbedrijven het hardst! De Nederlandse agrarische sector zou men op handen moeten dragen en de hardwerkende boeren, zij die het voedsel produceren, zouden door de autoriteiten wettelijk beschermd en geholpen moeten worden.

Wil je reageren of van gedachten wisselen over de positie van de boeren? Contact opnemen kan via whattsapp bericht, of FaceTime, Tel.: +1 613 312 9811, of e-mail naar enhabakker@gmail.com.

Heb je interesse voor Canada? Ik kan van advies dienen en eventuele vragen beantwoorden met betrekking tot stages, vacatures en hedendaagse ontwikkelingen binnen de agrarische sector in Canada.

Hanny (Hannah) Bakker,
Vanaf 1995 tot 2017 agrarisch ondernemer in Nederland, vanaf 2017 in Renfrew, Canada.