Schippers uit de kast
Miljoenen eieren zijn vernietigd met extra kosten, ruim een miljoen dieren vervroegd opgeruimd met extra kosten, 2500 ton mest afgevoerd tegen extreem 4 x hoge kosten, stallen die fipronil vrij gemaakt moeten worden met hoge kosten en veel te lang leeg liggen, voerrekeningen die zijn blijven liggen en welke door coulance van de bank en/of de voerleverancier betaald worden of uitstel van betaling verkregen wordt, de zorg of er op redelijke termijn weer jonge hennen beschikbaar zijn en of ze wel betaald en/of gefinancierd kunnen worden. De langere leegstand, zal de rente en aflossing betaald moeten worden? Komt de bank haar toezegging na, de onzekerheid, blijft de afzetmarkt stabiel of krijgt die een opdonder waardoor op langere termijn de continueit van het bedrijf in gevaar komt?
Verantwoordelijkheid NVWA
Deze stress, al deze onzekerheid, zal menig pluimveehouder 's nachts door zijn of haar hoofd spoken. Zowaar komt Van Dam al met een tegemoetkoming van uitstel van betaling van de heffing voor het DGF, het gebaar is goed maar het is slechts uitstel en voor velen een druppel op de gloeiende plaat. De retail legt de verantwoordelijkheid bij de pluimveehouders, deze kunnen op hun beurt niets anders dan Chickfriend aansprakelijk stellen en deze proberen hun handen in onschuld te wassen. Maar hoe verantwoordelijk is de NVWA in dit verhaal en aansprakelijk te stellen voor deze malaise?
De landbouwvertegenwoordigers van de politieke partijen worden teruggeroepen van reces en Minister Schippers en Staatssecretaris van Dam worden op het matje geroepen om uitleg te geven over het arrogante handelen van de NVWA. Op de wijze waarop deze autoriteit tot nu toe heeft geprobeerd haar handelen te vrijwaren van schuld. Schippers en Van Dam wringen zich bij Jinek in allerlei bochten om de NVWA toch maar de hand boven het hoofd te houden; dit is bijzonder laakbaar. Dat met de huidige wetenschap waarmee Schippers nu toch uit de kast gekomen is, wat eigenlijk niets meer en minder betekent dat er volop geprobeerd is niet alleen deze 200 pluimveehouders maar in feite heel pluimvee Nederland te kleineren, heeft ons imago een flinke deuk opgelopen. Dit samen met de huidige stalbranden is koren op de molen voor diegenen die toch al niets van ons moeten hebben, die goed gebekt zijn, er ook helemaal niets van snappen maar wel veel mensen bereiken met hun gekrakeel over megastallen etc.
Waar strandt het schip?
We kunnen onze verantwoordelijkheid ook niet ontlopen en met ons vele schakels in de keten. De bloedluisbestrijding is al jaren een wildwest van velen die allemaal hun eigen oplossing hebben doodgewoon omdat de oplossing er nog niet is en medeoorzaak is van dit debacle. Dat pleit echter onszelf en ons kwaliteitszorgsysteem IKB niet geheel vrij van waarborg aangaande enig verantwoording er in onze stallen gebeurt. Hier zal nog het nodige moeten gebeuren maar dat weegt mijns inziens niet op tegen de verantwoording van de NVWA om signalen waar de voedselveiligheid in het geding kan komen serieus te nemen, daar de volle verantwoordelijkheid voor te nemen en niet een derde, in dit geval de puimveehouders, voor te laten opdraaien. Een goudmijntje voor de advocaten, die slijpen hun messen. De claims zullen enorm zijn maar voorlopig zitten er vele van ons in de zorgen en weten we nog niet waar het schip strandt.
Harry Ketels
Harry Ketels is pluimvee- en varkenshouder in Didam met een varkenstak tijdelijk in rust vanwege het Besluit Huisvesting Ammoniak. De pluimveetak is geactualiseerd en ingericht specifiek voor moederdieren van traag groeiende vleeskuikens. Hij was jarenlang als bestuurder actief in de branches mest, veevoeder en belangenbehartiging. Voor Pluimveeweb.nl bekijkt hij met een kritische bril de ontwikkelingen rond actuele onderwerpen
