Column: Piet Hunse: Eikels!
Na een paar drukke dagen wil je soms wel eens even een mooie wandeling maken in de natuur. Een tijdje terug heb ik dat zelf tenminste gedaan. Lekker ontspannen in een prachtig bos.
Waar mijn oog op een gegeven moment viel op een grote groep kabouters, druk bezig met het verzamelen van eikels. Een prachtig gezicht. Allemaal kleine mannetjes en vrouwtjes die hun eikels verzamelden. Sommige sorteerden die in hun schuurtjes en anderen verkochten ze direct door en -zo het leek- ze hadden allemaal schik.
Boze heks
Plotseling echter zag ik al die kabouters verbleken en angstig kijken. Ik hoorde een licht gesuis en zag tot mijn verbazing een boze heks aan komen suizen op een bezem. En dat heksen kwaad in de zin hebben en er altijd op uit zijn om anderen onderuit te halen, wist ik nog van vroeger.
Hier en daar landde de heks en ze mepte even flink met haar bezem en vertrok dan weer. Na dat vertrek zag ik woede en teleurstelling bij de kabouters.
Schuurtjes opmeten
Was de heks eenmaal weg dan zag ik dat de kabouters weer dapper doorgingen met het ophalen van eikels ze deden ze in hun schuurtjes en een aantal kabouters verkochten de eikels in hun kraampjes langs de bospaadjes.
Nieuwsgierig als ik ben vroeg ik aan de kabouters waarom ze zo bang waren voor de boze heks. De kabouters vertelden dat de heks kwam om hun schuurtjes op te meten en om te kijken of deze wel aan de eisen voldeden.
Maten al bekend
Boos vertelden zij dat de maten allemaal al bekend waren. Ook moesten ze toestemming hebben van de heks om hun eigen eikels te verkopen. Op mijn vraag of er niemand was die hun belangen behartigde, vertelden zij mij dat er twee goede fee waren met toverstafjes.
Maar de ene fee die hun belang behartigde had de batterij leeg van haar toverstaf en van de andere fee was de aan-en-uit-zet-schakelaar van het toverstafje stuk en zo ging er van beiden geen kracht meer uit.
Belangen behartigen
Om samen van beide toverstafjes n toverstaf te maken, zagen ze wel zitten, maar wie moest die dan bedienen en zo ging er geen kracht meer uit van de fee die de belangen van de kabouters behartigden en suisde de heks vrolijk tierend rond.
Ik vroeg aan de kabouters of er geen opperdieren in hun kabouterbos waren die echt de baas waren. En ja die waren er en die konden de heks ook wel bedwingen hoopten ze. Ze zeiden dat ik op zoek moest gaan naar meneer Uil.
Socialist
Eenmaal bij meneer de Uil vertelde ik mijn probleem over de kabouters, hun probleem over de maten van hun schuurtjes waar de eikels lagen en over de toestemming die ze moesten hebben om hun eigen eikels te verkopen.
Maar meneer Uil bleek een echte socialist en zei dat zij de wetten maakten voor de kabouters, want dat konden zij zelf niet, daarvoor waren ze te dom volgens meneer Den Uil. In dezelfde raad van het bos zat ook meneer Vos.
Liberaal
Echter meneer Vos was een echte liberaal. Toen ik het probleem aan hem voorlegde, vertelde hij dat kabouters prima hun eigen probleem konden oplossen en daar was geen sluwe vos voor nodig om ze te helpen.
Ondertussen zwierde de boze heks gewoon verder rond kirrend en terecht en onterecht meppend op de kleine kaboutermensjes. Ten einde raad vertelt mij een kabouter dat er nog een meneer Puma is. Hij is iemand die wel in is om te luisteren en compromissen te sluiten.
Onzinnige controles
Vol goede moed ging ik op weg vast besloten de hardwerkende kabouters te helpen. Bijna aangekomen bij het huis van mijnheer Puma hoorde ik een enorm gesuis, zag ik een vreselijke kwade heks die zich bedreigd voelde omdat ze misschien niet meer bij de kabouters langs kon om hen te plagen met onzinnige controles. Ik voelde een enorme dreun op mijn hoofd en hoorde nog het suizen van de bezem.
Enige ogenblikken later kwam ik weer wat bij en hoorde in de verte de stem van mijn vrouw. Gelukkig dacht ik, het verstand is nog goed. Wat heb je toch, zei ze dat je zo onrustig bent. Ik zei ik hoor nog steeds het suizen van de bezem. Lachend zei ze dat is je wekker je moet eruit, de eieren wachten.
Gelukkig het is maar een droom, want heksen die tweemaal een schuur komen opmeten en kijken of je wel toestemming hebt om je eigen eikels te mogen verkopen? Mensen die dat bedenken hebben de geest van een heks.. de meeste dromen zijn bedrog. toch?
Tekst: Piet Hunse
Beeld: Ruth van Schriek