Column: Harry Ketels: Heen en weer
Met de titel van deze column bedoel ik niet het liedje van Drs. P. maar het gevoel in mijn hoofd. Ik krijg er het heen en weer van als ik de berichten in de krant en op televisie volg: de executies van ISIS; de dreigementen van Poetin; de NAVO-top en de wapenwedloop waar we volgens mij weer aan zijn begonnen; de Russische boycot van landbouwproducten; de FNV die haar pijlen richt op de pluimveesector, de NVWA en de razzia op antibiotica-criminelen en de kwaliteitssystemen.
Om nog maar niet te praten over de uitermate belabberde situatie in de legsector. Ondanks dat alles moeten we proberen het nog een beetje positief in te zien, want anders wordt het wel erg moeilijk om de kop bij het werk te houden.
De FNV wil met Dijksma gaan praten over een duurzamere sector betreffende arbeidsvoorwaarden. Waar je het woord duurzaam al niet voor kunt gebruiken. Eerst zoeken ze sensatie en dan nagelen ze je aan de schandpaal. En dan vinden ze het vreemd dat je niet met ze wilt praten. Praat eerst eens met elkaar, maar weet dan ook wel waar je over praat. Ik heb Jan Odink nog nooit zo kwaad gezien.
Weinig positiefs
Het algehele beeld, je wordt er niet vrolijk van, de onrust, de dreigementen, het wordt allemaal steeds gruwelijker en indringender. Ook in de landbouw kost het steeds meer moeite om nog iets positiefs te vinden, of het nu de melk in de rundveesector is, de aardappelen in de akkerbouw, de peren in de fruitteelt of de eieren in de pluimveesector, het is gewoon ...
Als je nog iets positiefs zoekt, vind je het wel bijvoorbeeld als er belangrijke mensen zijn die toch wel moeten concluderen dat bij het opdoeken van de productschappen het kind met het badwater is weggegooid. Moet je daar blij mee zijn? Het is in ieder geval positief dat het besef er is, dat het allemaal veel te snel is gebeurd zonder dat alles goed is doordacht en voorbereid.
Paul Grefte's SunBro vleeskuikenstal
Nog iets positiefs: Paul Grefte met zijn Sunbro. Ik heb respect voor mensen als Grefte die niet alleen het lef hebben innovatief te denken, maar het ook uitvoeren. De tijd zal leren of de meerkosten van de traditionele vleeskuikenhouderij in een klimaatneutrale stal met luchtwasser en een geconditioneerd ventilatiesysteem worden terugverdiend.
Er is nu vijf jaar ervaring mee en het concept is steeds verder geoptimaliseerd, nu ook in combinatie met daglicht in de stal. Ik hoop dat het lukt, maar Paul Grefte en ook Dick Schieven zijn ondernemer genoeg om te weten waar ze mee bezig zijn. Alleen hebben ze natuurlijk niet alles in eigen hand.
Schrijnende situatie legpluimveehouderij
Op 10 augustus 2013 kwam het NOS-journaal met het bericht: Kippenboeren in de problemen. Berry Heijink legde uit dat hij per ei 3 cent verlies lijdt. Op 9 september 2013 geeft Dijksma aan de pluimveehouders niet te steunen, omdat het een tijdelijke verstoring van de markt is. De boeren moeten maar bij hun bank aankloppen.
Meer dan een jaar later op 6 september 2014 meldt het NOS journaal dat een kwart van de pluimveehouders failliet dreigt te gaan. Iris Odink van de NVP en Hugo Bens van LTO leggen uit wat zich op dit moment afspeelt in de legpluimveehouderij.
Dat de schuld bij de overheid ligt, banken niets meer doen, dat er wordt geholpen door veevoeder- en hennenleveranciers. Dan moet ik weer denken aan de heer Ruud Huirne van de Rabobank die roept dat veevoederleveranciers niet voor bank moeten gaan spelen.
Samen uit de mise komen
Waar moet dit naar toe? De overheid wijst naar de banken, de banken wijzen naar de leveranciers, ook al zeggen ze van niet. Pluimveehouders bouwen gedwongen schulden op bij leveranciers, stoppen is vaak geen optie. Dan maar doorgaan en wachten op betere tijden, maar wanneer komen die en kom je dan nog uit de schulden?
Wordt het zo zachtjesaan geen tijd dat men ophoudt met naar elkaar te wijzen, maar met elkaar aan tafel gaat zitten om uit deze mise te komen?
