Column: Harry Ketels: Hypocriet
Hoe moeten de legpluimveehouders zich voelen na de berichten die onlangs in de media verschenen? Dat het afgelopen jaar slecht was -rampzalig voor velen- dat mag duidelijk zijn. En nu voelen sommige profeten zich geroepen om de oorzaak te benoemen, dan wel hoe het anders zou moeten of had moeten zijn, om de situatie te verbeteren of waarom het niet zover had mogen komen.
Het is een logische gedachte dat minder produceren een grotere kans geeft op betere prijzen. Dus ServHermans, managing director van ISA, kan wel roepen dat we 5 procent minder moeten gaan produceren, maar hoe realiseren we dat op een redelijke termijn in een verdeelde sector? En hoe zwaar gaat dat wegen in een fors exporterend land?
Dick Veerman van Foodlog meent ook een duit in het zakje te moeten doen door te stellen dat tweederde van de voedselproductie, inclusief die van pluimvee, weg zou moeten uit Nederland, omdat we technisch failliet zijn en de banken wel gek zijn om er nog geld in te stoppen. Waar slaat dit op, wat schieten we er mee op door dit soort onzin de wereld in te slingeren, als je niets beters te zeggen hebt, houd dan je mond!
En nu?
Je bent legpluimveehouder. Jouw lopende rekening staat aan de limiet door de slechte prijzen van het afgelopen jaar met gemiddeld amper 5 cent per ei aan opbrengst. Daar moet je alles van betalen. Jouw bank heeft net de rente en afschrijving afgeschreven bovenop de limiet en je voerleverancier wil de voerrekening afschrijven.
En nu? Als dat de eerste keer was, zal het geen probleem zijn. Maar bij hoeveel pluimveehouders gaat dat allang niet meer en moet je met lood in de schoenen naar de directie en hopen dat ze je nog willen helpen.
Menig pluimveehouder is al onder de afdeling Bijzonder Beheer bij hun bank terecht gekomen en krijgt dan ook nog vriendelijk het verzoek om even het tekort aan te vullen en dan zo nodig (maar dat zeggen ze niet direct) maar een voerrekening te laten liggen. Je kunt geen kant op.
Hypocriet
Dan noem ik het hypocriet als Ruud Huirne, directeur Food en Agri van Rabo, de grootste geldverstrekker aan de landbouw, op een bijeenkomst voor adviseurs uitspreekt dat hij hoopt dat voerbedrijven niet voor bank zullen gaan spelen en dat als de cijfers kloppen en een positief beeld geven ze altijd nog bereid zijn geld te verstrekken.
Alleen hij vergeet erbij te zeggen dat ze de lat wel een stuk hoger zijn gaan leggen vanaf het moment dat een bedrijf zijn verplichting is aangegaan met de bank en ze destijds maar al te graag geld verstrekten.
En wat is een positief beeld voor veel bedrijven in deze tijd in deze sector? Herman Wijffels, ex topman van diezelfde Rabo, roept dat de banken te veel geld hebben verstrekt aan de landbouw en dat de intensieve veehouderij zou moeten worden afgebouwd. Een dolk in de rug.
Verdeel en Heers
Verdeel en Heers is een kreet die nog wel degelijk geldt. We hebben als sector geen body en geen structuur die ons wapent tegen aanvallen vanuit de opbrengst (retail) kant, of vanuit organisaties als Wakker Dier die ons weer eens een keer verkeerd neerzet.
Wat we nodig hebben, is een structuur of organisatie die ons vertegenwoordigd en verkoopt en aan buitenstaanders/consumenten laat zien wie wij zijn en hoe we werken. Ook daar heeft een pluimveehouder nu niets aan, maar we zullen toch ergens moeten beginnen.