Column: Piet Hunse: Is het nog spannend zonder spanning?

Het is al een tijdje verboden: een stroomdraad in de leghennenstal. De reden is niet echt bekend, wel dat het verbod er opeens was. En natuurlijk, er zal best wel een keer ergens iemand zijn geweest die het gebruik wel erg ruim toepaste, zodat hennen wat gedoseerder naar buiten gingen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en dat moet dan ook worden verboden. Uitloop is uitloop en dan weet je dat je de voorschriften moet naleven.

Verbazingwekkend vind ik wel dat er meteen een totaalverbod op is gekomen, had dat niet wat minder rigoureus gekund? Bijvoorbeeld geen draden voor de uitloopopeningen? Dan hadden we nog wel iets kunnen doen tegen grondeieren of tegen het troepen met als gevolg soms dode hennen. De vraag is dan ook wat erger is.

Ik vraag me wel af, zouden de mensen van het KAT en al die andere mensen die werken voor controlerende instanties dit in hun relatie ook zo doen? Zo van, we hebben een probleem en we gaan er niet over in gesprek hoe het misschien anders kan, nee we trekken de stekker eruit. Wordt het te spannend dan maar geen spanning meer. Dat is jammer volgens mij, want juist als er spanningen zijn, kun je er over in gesprek gaan en als je dat samen goed oplost en je maakt het goed, kan het weer gezonde spanning opleveren. En in een relatie kan dat weer tot mooie momenten leiden.

Emotionele beslissingen 

Maar kennelijk is dit de trend in onze samenleving. We houden niet meer zo van spanning en van een goed debat. Liever gaan we kwartetten. We zien dat ook in de politiek. Mag ik van jou derogatie, dan krijg jij van mij dierrechten. Mag ik strafbaarstelling van illegaliteit afschaffen van jou, dan krijg jij van mij minder nivelleren.

We kijken dus niet meer wat goed is voor landsbelang of kippenbelang, maar we doen het op basis van emotie. Dat is jammer en vaak een gemiste kans om in een goed gesprek met elkaar tot een oplossing te komen op basis van cijfers en feiten.

Geen paaseffect

Wat ook jammer is, er is opnieuw geen paaseffect op de eierprijs. Ook wij hebben bewust een stal laten zitten tot na de Pasen. De hennen zijn nu 94 weken oud en leggen 70 procent. Dit is voor Freiland hennen geen verkeerd resultaat. In mijn volgende column volgt een totaalanalyse van deze koppel.

Wat ik maar zeggen wil: het zijn en blijven spannende tijden daar waar het gaat om het saldo in de legsector. Freiland levert best iets op, maar scharrel is diep droevig.

Dit weekend is het Paasfeest, het feest van nieuw leven. Hoe moeilijk het soms ook is met prijzen en als de zorgen groter zijn dan de inkomsten, ondanks dat wens ik u toch toe dat het Paasfeest laat zien dat er nieuw leven is.

Ik wens u een vrolijk Pasen of een gezegend Pasen toe.