Reductie antibiotica wekt bewondering
Nergens ter wereld heeft iemand zoiets weten te bereiken. We krijgen veel vragen over deze successtory, zo zei prof. Dik Mevius, grondlegger van de SDa (Stichting Diergeneesmiddelenautoriteit) tijdens een speciaal voor zijn afscheid georganiseerd symposium in het Paushuize in Utrecht.
Na afloop reikte burgemeester Ostendorp van de gemeente Bunnik een Koninklijke onderscheiding uit aan Mevius die zich nu Officier in de Orde van Oranje Nassau mag noemen.
Professor Mevius legde de basis voor het oprichten van de SDa. Van het begin tot januari 2014 was hij voorzitter van het SDa-expertpanel waarin onafhankelijke wetenschappers adviseren over reductie van het antibioticagebruik in de veehouderij.
Het gerealiseerde succes, een reductie van 50 procent binnen enkele jaren is volgens hem te danken aan een aantal succesfactoren; het initiatief is destijds vanuit de veehouderij (en de veeartsen) gekomen, waarbij de overheid voor een sturende en ondersteunende rol koos en de SDa werkt onafhankelijk van alle belanghebbenden. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Belgiwaar de producenten van de middelen nauw betrokken zijn bij de gewenste reductie.
Afname resistentie van bacteri
Volgens Mevius zal binnenkort in het jaarlijks Maran-rapport van de Wageningse universiteit ook blijken dat de resistentie van bacteri in de veehouderij door het sterk gedaalde antibioticagebruik ook snel afneemt; En dat gaat veel sneller dan wij als wetenschappers eigenlijk verwacht hadden.
Tijdens het symposium sprak ook Marc Bonten, hoogleraar en hoofd van de afdeling Medische Microbiologie in het Universitair Medisch Centrum (UMC) Utrecht. Hij kwam met een opvallende boodschap; Er is veel antibioticagebruik voor het vee, de resistentie van bacteri bij het vee is enorm en de resistentie in de menselijke gezondheidszorg stijgt snel; Maar er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat de eerste twee zaken direct verband houden met de derde. Op basis van de heel verschillende ervaringen in de VS en Europa zou je eerder het tegenovergestelde denken.
Tekst: Lauk Bouhuijzen