Vleeskuikenhouder test Zorgvuldigheidscore
Borden langs de weg en tegen de vleeskuikenstal aan maken duidelijk dat Ronny Graat de deuren van zijn bedrijf letterlijk voor iedereen openstelt. In 2006 verbouwde hij op eigen initiatief een vleeskuikenstal tot zichtstal. Achter de deur is een ruimte waar de bezoekers door een raam een blik in de stal kunnen werpen. In de ruimte hangen verder enkele informatieborden en liggen folders over het bedrijf en de vleeskuikens.
Openheid staat bij Graat met hoofdletters geschreven..Ik heb niets te verbergen. Iedereen mag zien hoe ik mijn bedrijf run en hoe de dieren hier leven, onderstreept Ronny even later bij de koffie. Van zijn gastvrijheid maakt ook Wakker Dier gebruik. Al enkele keren hebben zij het bedrijf bezocht.
Eerst betrapte Graat ze toen ze ongevraagd aan het filmen waren in de kijkruimte. Vervolgens kwamen ze juist terug in de stal toen de vierkante meter bezetting op zijn hoogst was. Dus een volle stal. Juist h beeld dat deze mensen aan Nederland willen tonen. Komen ze een dag later dan is 20 procent van de dieren uit de stal gehaald en beschikken de overgeblevene kuikens over veel meer ruimte.
Nieuwe stal
Graat heeft bij de gemeente Gemert-Bakel een aanvraag ingediend voor een uitbreiding van de staloppervlakte voor de slachtkuikens. Het is een welzijnsuitbreiding. Het aantal dieren blijft gelijk. Hij vindt het niet alleen belangrijk om de dieren meer ruimte te geven, maar hij denkt ook dat de samenleving dit steeds meer gaat verlangen.
Toen hij met zijn uitbreidingsplannen bij de gemeente aanklopte, werd hem gevraagd te tonen hoe duurzaam hij zij bedrijf bestiert. Daartoe liet hij een ondernemersscan uitvoeren en aansluitend ging hij met zijn omgeving de dialoog aan. Zo werd duidelijk hoe de buurt tegen zijn geplande uitbreiding aankijkt. De ondernemersscan was een proef met het oog op de Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij (BZV).
Dorpsraad en natuurclubs
Voor de omgevingsdialoog nodigde hij niet alleen alle buurtbewoners in een straal van 500 meter rondom zijn bedrijf uit, maar ook de dorpsraad en regionale natuurclubs. De helft van de buurtbewoners gaf gehoor aan de oproep. De dorpsraad gaf aan achter zijn plannen te staan. Tijdens de bijeenkomst gaf Graat uitleg over zijn bedrijf en zijn plannen.
Daarnaast wilde ik horen hoe de omgeving tegen mij en mijn bedrijf aankijkt. Ik moest de aanwezigen aanmoedigen mij en mijn bedrijf kritisch te beoordelen. Je moet zelf niet bang zijn voor kritiek. Een punt van kritiek was de erfbeplanting.
Een terecht kritiekpunt. Door de vergroting van het bouwblok kunnen we met een mooie erfbeplanting de gebouwen ook landschappelijk mooi inpassen. Dit is ook een eis van de gemeente. Een ander punt van kritiek was het onderwerken van de pluimveemest. Een vaste tandcultivator krijgt de mest onvoldoende ondergewerkt. Voortaan gebruik ik een schijvencultivator.
Tegen zere been
Als mensen uit je omgeving je op bepaalde zaken wijzen, is dat anders dan een of ander ambtenaar je hier op aanspreekt, ervaart Graat. Om de relatie met je omgeving goed te houden, ben je sneller bereid er iets aan te doen. Buurtbewoners vinden het soms moeilijk om kritiek te uiten. Ik heb daarom bij hen moeten aandringen om te zeggen wat ze dachten. Je moet echter opletten dat je mensen niet tegen het zere been schopt.
Bovendien kan het gevaarlijk zijn voor de onderlinge relatie in de buurt. Je kent elkaar goed, komt bij elkaar op de koffie. Dus het is wel een beetje opletten. Maar andersom geldt dat buren niet alles zomaar even zeggen. De dialoog helpt als iemand echt een probleem heeft om dat aan te horen en hem of haar te overtuigen van je plannen.
De open communicatie bij zijn doen en laten en het steeds rekening houden met de omgeving zorgden ervoor dat uit de cirkel van 500 meter geen enkel bezwaar tegen de verleende vergunning binnenkwam bij de gemeente Gemert-Bakel. Echter bewoners van buiten dit gebied (wonend op een afstand van 650 meter tot 1,1 kilometer) dienden wel bezwaren in tegen de bouwblokvergroting voor de nieuwe stal. Daarvoor maakte Graat vorige week de gang naar de Raad van State.
Met het oog op de afstand en de nabijheid van diverse veebedrijven in hun directe omgeving werden bezwaren als mogelijk vliegen en/of stankoverlast door de rechter ongegrond verklaard. De definitieve uitspraak volgt over enkele weken.
Antibioticavrij
Graat werkt duidelijk toekomstgericht. Hij steekt regelmatig zijn hoofd boven het maaiveld uit. Zo bewijst hij dat hij de slachtkuikens vrij van antibiotica kan produceren. In 2011 leverde hij de dieren af zonder een druppel antibiotica. Plukon beloonde hem daarvoor met 1 cent extra per kilo. Echter na drie jaar kwam Plukon hierop terug, omdat de supermarkten weigeren iets meer te betalen voor vlees van dieren die zonder antibiotica zijn opgegroeid. Ondanks het wegvallen van deze premie gebruikt hij zeer sporadisch antibiotica.
Agrarische bedrijven die in Brabant een vergunning aanvragen, moeten voldoende punten behalen in de Brabantse Zorgvuldigheidsscore (BZV). De BZV is een objectieve maat voor zorgvuldigheid, ontwikkeld door de provincie Noord-Brabant, ZLTO, de Brabantse Milieufederatie, de Provinciale Raad Gezondheid en de Brabantse gemeenten.
De BZV bepaalt hoe zorgvuldig een veehouder omgaat met de gezondheid van mens en dier, dierenwelzijn en de fysieke leefomgeving. Voortaan krijgen alleen bedrijven die 'zorgvuldig' zijn een vergunning om het bedrijf verder te ontwikkelen.
Bedrijfsgegevens
Naam: Ronny Graat (41) uit De Mortel heeft met zijn echtgenote Sandra en hun vier kinderen Emil, Sacha, Indy en Isa een melkveebedrijf met 90 koeien en 75 stuks jongvee en verdeeld over zes stallen 200.000 Ross slachtkuikens.
