Opinie: Hoe de Volkskrant ondanks alle ontwikkelingen in de vleesproductie, volhardt in het eigen gelijk
Zijn opinie ging namelijk nergens anders over. Heijmans werd blij verrast door wat hij aantrof: culinaire vleeshapjes die werden uitgedeeld door een bestuurder met een biologisch varkensbedrijf. Heijmans roemde in zijn opinie ook het ecologisch verantwoorde promotiemateriaal.
De Volkskrant-columnist hanteert een eenvoudig referentiekader voor voedselproducenten. Die zien wij veel bij journalisten. Gangbare boeren worden negatief geframed als ‘bio-industrie’ en ‘lobby’, oftewel fout. Ecologische boeren worden daarentegen positief geframed als producenten van ‘goed voedsel’.
Gangbare boeren worden negatief geframed als ‘bio-industrie’ en ‘lobby'
Heijmans steekt zijn enthousiasme over het vleeshapje dat hij krijgt uitgereikt door de bestuurder met het biologische bedrijf dan ook niet onder stoelen of banken. Hoewel zijn opinie positief insteekt op het gesprek, is het beeld aan de andere kant anders. De andere kant, de biologische varkenshouder, ontmoette een journalist vol vooroordelen over de agrarische sector. Een journalist die weinig nieuwsgierig is, maar graag vertrouwde op het eigen gelijk.
Het gesprek verliep aangenaam, maar werd heel verschillend ervaren. Heijmans was verheugd dat de bestuurder zich had ‘bekeerd tot bioboer’, maar vindt dat boeren tergend langzaam omschakelen naar ecologisch. Dat de marktvraag leidend is voor de keuzes die voedselproducenten maken, wordt door hem en velen niet gezien.
Het gesprek verliep aangenaam, maar werd heel verschillend ervaren
Ongeveer vier procent van de Nederlanders eet biologisch vlees. Heijmans behoort daarmee tot een kleine minderheid. Dat ligt niet, zoals hij Nederland Vleesland verwijt aan de boeren, maar aan de consumenten. Die bepalen zelf wat zij willen kopen en eten.
Zij laten zich niks opdringen en aanpraten. De consumptie van bijvoorbeeld biologisch varkensvlees groeit niet. Producten aanbieden die de consument niet wil kopen, is zinloos. Het zou goed zijn als Heijmans zich wat meer verdiept in de consumentenvraag.
De consumptie van bijvoorbeeld biologisch varkensvlees groeit niet
Heijmans is zo overtuigd van zijn gelijk, dat hij zijn eigen beeld veelvuldig projecteerde op de bestuurder met het biologische bedrijf. Zonder te verifiëren of deze het met hem eens was. De boer knikt instemmend, schrijft de columnist meermalen op. „Dat is niet waar. Ik ben het helemaal niet eens met wat Heijmans over mij schrijft. Zijn beeld klopt gewoon niet. Het is een framend opinie en doet geen recht aan ons gesprek”, reageert de boer.
De Volkskrant-columnist roemde het culinaire vlees-hapje dat hij aangereikt kreeg. Volgens zijn beleving ging het om ‘Friese lokale ecoworst’. Ook hier moeten we hem uit de droom helpen. Het was geen eco-worst, maar een gangbaar product.
Net zo lekker, net zo verantwoord en afkomstig van de voedselmakers van Nederland.
Tekst: Linda Verriet
Beeld: Susan Rexwinkel